Brylant
Brylant:
Fachowa nazwa diamentu o szlifie brylantowym.
W terminologii jubilerskiej brylant to diament formy okrągłej z pełnym szlifem brylantowym.
Wszystkie pozostałe rodzaje szlifu należy określać, używając ich dokładnych nazw (CIBJO, 1991 r.)
W handlu i w języku potocznym jednak mianem brylantów określa się zwykle wszystkie oszlifowane diamenty, a nie tylko te, na które nałożono szlif brylantowy.
Masa brylantu podawana jest w karatach (ct)
1 ct = 0,200g czyli 1 gram brylantu ma masę 5 ct.
Nazwa „karat” wzięła się od greckiego słowa „keration” oznaczającego strączek drzewa karobowego zwanego też „chlebem świętojańskim”. Wysuszone nasiona tego drzewa mają jednolity rozmiar i masę 0,2 g. W czasach Impreium Rzymskiego służyły aptekarzom i jubilerom jako odważniki. Masa 1 karata została przeliczona na 0,2g w systemie metrycznym dopiero w roku 1907.
Czystość
Całkowicie czyste brylanty zdarzają się niezmiernie rzadko. Prawie wszystkie zawierają jakieś wewnętrzne zabrudzenia, pęknięcia lub wrostki obniżające przejrzystość. W opisie czystości brylantu obowiązują następujące symbole:
LC, FL, IF (Loupe Clean, Flawless, Internally Flawless)
Oznacza najwyższą czystość gdzie pod standardową lupą o powiększeniu 10x nie da się stwierdzić żadnych wewnętrznych wrostków lub innych uszkodzeń.
VVS1, VVS2 (Very Very Slightly Included)
Czystość gdzie przy badaniu lupą 10x stwierdzenie wrostków lub uszkodzeń jest bardzo trudne do wykrycia.
VS1, VS2 (Very Slightly Included)
Czytość gdzie kamień oceniany gołym okiem wydaje się pozbawiony wrostków lub uszkodzeń a pod lupą 10x ich wykrycie jest stosunkowo łatwe.
SI1, SI2 (Slightly Included)
Czystość przy której z trudem ale da się dostrzec gołym okiem wrostki i uszkodzenia a przy badaniu lupą 10x sa one bardzo widoczne.
P1, P2, P3 / I1, I2, I3 (Pique / Included)
Czystość gdzie wrostki i zabrudzenia są łatwo widoczne gołym okiem.
Barwa
Zakres kolorów rozciąga się od całkowicie bezbarwnego aż po żółtawy. Nieduży odsetek stanowią brylanty określane jako „fantazyjne” posiadające żywą barwę żółtą, czerwoną, różową, zieloną, brązową lub nawet czarną. Brylant całkowicie bezbarwny lub biały określany jest jako najczystsza biel + i oznaczany literą D.
Szlif brylantowy uznawany jest za szczyt osiągnięć mistrzów tego zawodu.
Cechy szlifu brylantowego
zawiera nie mniej niż 57 faset (56 +1),
okrągła rondysta,
co najmniej 32 fasetki i tafla w górnej części,
co najmniej 24 fasetki (i niekiedy kolet, tzn. spłaszczony szpic) w dolnej części.