Brylanty – krótki opis: masa, czystość ,barwa, szlif brylantów.

Nie każdy diament jest brylantem, za to każdy brylant jest diamentem…

 

Przy określaniu, jakości oraz cech brylantu a przez to również jego ceny stosuje się zasadę 4C czyli czterech właściwości:

Karat – czyli masa kamienia.

Czystość – brak ciał obcych wewnątrz kamienia lub skaz.

Barwa – kolor, najbardziej cenione są kamienie bezbarwne.

Szlif – przejrzystość, blask wydobyty z diamentu.

 

Karat:

Masa brylantu podawana jest w karatach (ct)

1 ct = 0,200 g czyli 1 gram brylantu = 5 ct

Nazwa karat pochodzi od greckiego słowa keration oznaczającego strączek drzewa karobowego. Wysuszone nasiona tego drzewa mają jednolity rozmiar i masę 0,2 g W czasach Imperium Rzymskiego służyły jubilerom i aptekarzom, jako odważniki. Masa 1 karata została przeliczona na 0,2 g w systemie metrycznym w roku 1907

 

Czystość:

Występuje 7 klas czystości diamentów takich jak: LC,  FL,  IF,  VVS,  VS,  SI,  P1/ I1.

Całkowicie czyste brylanty zdarzają się bardzo rzadko. Prawie wszystkie zawierają jakieś wewnętrzne zabrudzenia, pęknięcia lub wrostki obniżające przejrzystość.

W opisie czystości brylantu obowiązują następujące symbole:

LC, FL, IF (Loupe Clean, Flawless, Internally Flawless)

Oznacza najwyższą czystość gdzie pod standardową lupą o powiększeniu 10x nie da się stwierdzić żadnych wewnętrznych wrostków lub innych uszkodzeń.

VVS1, VVS2 (Very Very Slightly Included)

Czystość gdzie przy badaniu lupą 10x stwierdzenie wrostków lub uszkodzeń jest bardzo trudne do wykrycia.

VS1, VS2 (Very Slightly Included)

Czystość gdzie kamień oceniany gołym okiem wydaje się pozbawiony wrostków lub uszkodzeń a pod lupą 10x ich wykrycie jest stosunkowo łatwe.

SI1, SI2 (Slightly Included)

Czystość, przy której z trudem, ale da się dostrzec gołym okiem wrostki i uszkodzenia a przy badaniu lupą 10x są one bardzo widoczne.

P1, P2, P3 / I1, I2, I3 (Pique / Included)

Czystość gdzie wrostki i zabrudzenia są łatwo widoczne gołym okiem.

 

Barwa:

Zakres kolorów rozciąga się od całkowicie bezbarwnego aż po żółtawy. Nieduży odsetek stanowią brylanty określane, jako „fantazyjne” posiadające żywą barwę żółtą, zieloną, czerwoną, różową, brązową a nawet czarną. Brylant całkowicie bezbarwny lub biały określany jest, jako najczystsza biel + i oznaczany literą D.

Skala barw brylantów:

Barwa D i Ediamenty o tej barwie zalicza się do grupy diamentów bezbarwnych. Odcienie rzadko spotykane.

Barwa F i Gdiamenty o tej barwie określana się jako delikatna bieli lub czysta bieli. Odcienie rzadko spotykane.

Barwa Hjest najczęściej stosowana w jubilerstwie, określana, jako biel. Diamenty te należą do grupy bliskich bezbarwnym.

Barwy I i Jsą również często używane w wyrobach jubilerskich. Barwy te określa się, jako stonowaną biel.

Barwy K i Lsą też określane, jako stonowana biel, jednak barwa L podchodzi już pod żółty kolor.

Barwy M i Nokreślane są, jako lekko żółtawe.

Barwy O i Pnależą już do barw żółtawych lub jasnożółtych.

Barwy Q i Rzaliczają się do barw lekko żółtych.

Barwy S i Zto już barwy żółte.

 

Szlif:

Idealny szlif to taki, w którym następuje całkowite wewnętrzne odbicie światła dając najwyższą brylancję kamienia.

Pełny, klasyczny szlif brylantowy zawiera nie mniej niż 58 faset – 33 w koronie i 25 w podstawie, a kamień szlifowany w ten sposób, widziany w planie, jest okrągły.

 

Oceny szlifu:

1. Doskonała (ang. EXCELLENT)

2. Bardzo dobra (ang. VERY GOOD)

3. Dobra (ang. GOOD)

4. Zadowalająca (ang. FAIR)

5. Słaba (ang. POOR)

 

 

  Diamenty – średnica w mm / masa karatowa

 

Leave a comment