Tabela wizerunków polskich cech probierczych

Cecha probiercza jest znakiem urzędowym, potwierdzającym wykonanie przez Urząd Probierczy badań określających zawartość metalu szlachetnego w wyrobie.
Cechowanie polega na wybiciu bezpośrednio na wyrobie specjalnego oznaczenia zwanego cechą. Cecha składa się z litery określającej urząd probierczy, który wyrób ocechował, symbolu oznaczającego rodzaj metalu szlachetnego oraz liczby oznaczającej próbę stopu.

Podstawowa cecha probiercza
Podstawowa cecha probiercza wskazuje rodzaj metalu szlachetnego i jego próbę, przy czym od 8 maja 2004 roku cechy podstawowe dla wyrobów ze stopu złota wskazują próbę cyframi:
1 – próba 0,960
2 – próba 0,750
3 – próba 0,585
4 – próba 0,500
5 – próba 0,375
6 – próba 0,333


Czyste złoto (24 K) jest zbyt miękkie, by wykonane z niego wyroby nadawały się do codziennego noszenia. Z tego powodu złotą biżuterię wykonuje się ze stopów złota i innych metali ( jak srebro, miedź, nikiel i cynk). Liczba stojąca przy K / karacie / wskazuje na zawartość czystego złota w 24 częściach danego stopu, na przykład 14K = 14/24 czyli 58.33% czystego złota. Właściwości metalu pełniącego rolę ‘domieszki” w stopie decydują o jego kolorze – przewaga procentowa niklu daje białą barwę, przewaga miedzi pomaga osiągnąć kolor od czerwonawego do różowego. Niestety, te niezbędne dodatki mogą spowodować, że nasz ulubiony złoty pierścionek z czasem zmatowieje lub też zacznie zostawiać na skórze ciemny osad.

W Europie zawartość „złota w złocie” wyraża się systemem tysięcznym (75 % czystego złota = 750 ).
24 – karatowe – próba 999
22 – karatowe – próba 916
18 – karatowe – próba 750
14 – karatowe – próba 585
12 – karatowe – próba 500
10 – karatowe – próba 417
9 – karatowe – próba 375
8 – karatowe – próba 333

  • Posted on 19. października 2012
  • Written by Jubiler Tychy
Leave a comment